EPA, ABD’deki her kişinin her yıl çöp depolama alanlarına 200 kilo yiyecek gönderdiğini ve bu gıdaların metan gazı salarak iklim değişikliğine katkıda bulunduğunu tahmin ediyor. Kompost haline getirilen bu artıklar, toprağı besleyen, karbon yakalayan humusa dönüşüyor. Bu daha iyi bir seçenek gibi görünüyorsa, birkaç seçeneğiniz var: evde kompost yapın, size yardımcı olacak bir makine olsun ya da olmasın ya da işi başkasının yapmasına izin verin.

Kendin Yap rotası biraz bilim ve çok fazla emek gerektiriyor; bunu beş yıl boyunca şebekeden uzakta yaşama zorunluluğundan ilk elden öğrendim. Karışıma bir mutfak kompostlama makinesi eklemek, işin (ve kokunun) bir kısmının süreçten çıkarılmasına yardımcı olabilir. Ama artık uygarlığa geri döndüğüm için benim tercihim kompostlamayı başkasının yapmasıdır. Belediyenin kaldırım kenarı gübreleme programının olduğu bir yerde yaşıyorsanız bu kolaydır. Yapmıyorum, bu yüzden ayda iki kez ailemin artıklarını almak için yerel bir gübreleme servisine para ödüyorum.

Evde kompost nasıl yapılır

Kompostlamayı bir tutucu inşa etmek, yiyecekleri atmak ve birkaç hafta sonra bahçenize atabileceğiniz bir şey almak için geri gelmek olarak düşünmek cazip gelebilir, ancak gerçek çok daha fazla zaman, alan ve çaba gerektirir. Benim için kompostlaştırmanın en zor kısmı, gerektirdiği tutarlılıktı. Haftada en az birkaç kez, herhangi bir aktif kompost yığınının bakıma ihtiyacı vardır; buna ekleme yapmak, onu çevirmek, kuru iklimlerde sulamak veya aşırı yağmurdan korumak da dahildir. Evde kompostlama, zamana ek olarak, ambarları inşa etmek için alan ve malzeme gerektirir. Ayrıca kurutulmuş yapraklar, işlenmemiş kağıt, karton, talaş veya talaş gibi düzenli bir “kahverengi” veya karbon açısından zengin malzeme kaynağına da ihtiyacınız olacak.

Pek çok insan (benden daha fazla bilgiye sahip) konuyla ilgili nasıl yapılır kitaplarını bir araya getirdi. Takip ettim Kompostlama için Mini Tarım Rehberiancak bu çevrimiçi kılavuzlar da işinize yarayacaktır:

• EPA: Sürece ilişkin üst düzey bir genel bakış sunar ve yeşil ve kahverengi malzeme örneklerini içeren kullanışlı bir tablo içerir.

• ILSR: Çizimlerle ve her adımın arkasındaki mantıkla tamamlanan daha ayrıntılı bir kılavuz.

• NMSU: Birden fazla yöntem ve sorun giderme önerileri içeren, bilim açısından zengin bir referans.

• Joe Gardener: PBS ve DIY Network bahçecilik programlarının sunucusu Joe Lamp’l’den çok sayfalı, son derece ayrıntılı bir PDF.

Her kaynak aynı temel tavsiyeyi veriyor: çöp kutunuzu oluşturun, yiyecek artıklarınızı toplayın, kahverengi malzemeleri istifleyin, oranlarınızı koruyun, nem ve havalandırma seviyelerini izleyin ve değiştirin, ardından altı ila sekiz hafta boyunca tam yığının bitmesine izin verin (yani evet, genellikle iki yığına ihtiyaç var).

Gördüğünüz gibi kompostlama doğru şekilde artıkları çöp kutusuna atmak ve gerisini zamana bırakmak kadar kolay değil. Tabii eğer süreç ilginizi çekiyorsa (ve dır-dir oldukça etkileyici) bu bir dezavantaj değil. Özellikle bahçede olan bahçıvanlar, sağlıklı yığınlar yetiştirmek için mükemmel adaylardır; ayrıca, bitmiş üründen en fazla faydalanan kişiler de onlardır. Ancak bahçesi olmayan insanlar şanssızdır (eğer kapalı bir solucan çiftliğine ev sahipliği yapma konusunda rahat değillerse).

Mutfak kompostlama makineleri

Onlara “komposter” demek yanlış bir isim çünkü bu cihazlar aslında kompost oluşturmuyor; bu da haftalar süren mikrobiyal süreçler gerektiriyor. Bunun yerine, bu cihazlar yiyecekleri doğrayıp kurutarak, hacim olarak içeri girenden çok daha küçük, kokusuz bir malzeme yaratıyor. Et ve süt ürünlerini bile dahil edebilirsiniz; bu, hayvansal ürünlerin genellikle tavsiye edilmediği ev kompost yığınlarına göre bir avantajdır. Ortaya çıkanlara gelince, arka bahçenize eklenebilir, bahçenize yayılabilir, ev bitkilerine eklenebilir veya yeşil çöp kutusuna veya çöp kutusuna atılabilir; böylece daha az yer kaplar ve hiçbir şeyi kokmaz.

Bu cihazların hiçbirini test etmedim, ancak oldukça bilgili bir kompostlayıcının bakış açısıyla araştırma yaptıktan sonra, piyasadaki daha popüler birkaç cihazın artıları ve eksileri olarak gördüklerimi burada bulabilirsiniz.

Değirmen (USPS teslim alımlarıyla ayda 40 – 65 ABD Doları, teslim alma olmadan ayda 30 – 50 ABD Doları)

Mill’in ürettiği madde için bir çözüm sunması ve ortalama bir ailenin birkaç hafta içinde üretebileceği artıkları tutacak kadar büyük olması hoşuma gidiyor. Makineyi doğrudan satın almak yerine, yarattığı “zemin” için Değirmen kutusu ve USPS alımını içeren bir aboneliğe kaydolursunuz. Gün boyunca yiyecek ekleyin; kurutma ve karıştırma döngüleri her gece otomatik olarak çalışır. …Dolduğunda, içindekileri ön ödemeli bir kutuya boşaltıyorsunuz ve onu Mill’in Washington’daki tesisine gönderiyorsunuz, burada topraklar tavuklar için yem haline getiriliyor.

Ayrıca, toprağı kendi arka bahçenizdeki tavuklara besleyerek, bir kompost kutusuna ekleyerek veya suyun gerçek kompostlama işleminin başlayacağı bahçenize (az miktarda) serperek de saklayabilirsiniz. Bu rotaya giderseniz, çöp kutusunun kendisi için yıllık veya aylık ödeme yapmanıza bağlı olarak ayda 30 ABD Doları veya 50 ABD Doları ödersiniz. Değirmen makinesi artı araziden teslim alma için, yıllık planda ayda fazladan 10 ABD Doları veya her ay 15 ABD Doları ödeyeceksiniz.

Lomi (828$)

Lomi ayrıca artıklarınızı doğrayıp kurutuyor. Ünite Değirmenden daha küçüktür, bu nedenle muhtemelen birkaç günde bir boşaltmanız gerekecektir. Üç mod sunar; bunlardan biri olan Büyüme Modu, yaklaşık 20 saat içinde “bitki gıdası” oluşturmak için Lomi Pod adı verilen küçük probiyotik kapsüllerini kullanır. Lomi, sonuçların bire on oranında normal toprakla karıştırılmasını öneriyor.

Bir bahçeniz varsa, oranı korumak için oraya buraya biraz eklemek yeterince kolaydır ve eğer ev bitkileri olan bir apartman sakiniyseniz, toprağa küçük miktarlar karıştırabilirsiniz. Ancak son ürün gübre gibi sadece idareli kullanılmalıdır, dolayısıyla fazlalıkla muhtemelen başka bir şey yapmanız gerekecektir. Lomi, fazlalığı kompostunuza eklemenizi, eğer şehrinizde kompost toplama olanağı varsa yeşil çöp kutusuna atmayı veya daha az yer kaplayacağı ve kokmayacağı bir çöp kutusuna atmayı öneriyor.

Vitamix FoodCycler (400$)

Bu cihazların tümü temelde ısıtma elemanlı karıştırıcılardır, bu nedenle Vitamix’in piyasada bir üniteye sahip olması mantıklıdır. FoodCycler, Lomi’den daha küçüktür, bu nedenle muhtemelen bir veya iki kişinin yaşadığı evler için en iyisidir. Sonuçlar bitkilere idareli bir şekilde karıştırılabilir, yeşil kutularınıza eklenebilir veya atılabilir. Hangi durumda olursa olsun, işlenmiş atıklar daha az kokacak, daha az yer kaplayacak ve çöplükte daha fazla metan çürüklüğüne yol açmayacak.

Reencle (499$)

Reencle, Değirmen kutusu gibi daha büyüktür ve Lomi gibi süreçte mikroorganizmaları içerir. Doğrudan satın alabilir veya ayda 30 ABD Doları karşılığında kiralayabilirsiniz, ancak bu, sonuçların teslim alınmasını içermez. Reencle’ın özünde, yiyecek artıklarınızı parçalamak için düşük ısı, öğütücüler ve yenilenen bir bakteri popülasyonu kullanan canlı bir fermantasyon yığını olmasını seviyorum.

Günlük olarak artıkların eklenmesi yığını “besler” ve yığın dolduğunda, orada bulunanın yalnızca yarısını çıkarmanız ve geri kalanını daha fazla Basil üretmeye bırakmanız gerekir. Yine malzeme standart kompost gibi değil, bitki besini veya gübresi olarak iş görüyor. Reencle, yan ürün-toprak oranının bire dört oranında olmasını ve karışımın canavarlarınıza ve bahçelerinize eklemeden önce beş gün beklemesini tavsiye ediyor.

Neden kompostlama hizmetini düşünmelisiniz?

DIY ev kompostlaması çok iş gerektirir. Tezgah üstü makineler pahalıdır ve kullanıcıların söylediklerine göre gürültülüdür ve çoğu zaman güvenilmezdir. Her iki yöntem de yan ürünle ne yapacağınızı anlamanıza izin verir; bu ister depolarınızdaki bitmiş kompost, ister cihazlardaki kurutulmuş ilk kompost olsun.

Eğer bir bahçıvansanız, altınsınız; kompost bitkileri mutlu eder. Ama çiftçiliği denedim ve artık kendi yemeğimi yetiştirmek yerine bisikletimle burrito standına gitmeyi tercih ediyorum. Belediyenin kaldırım kenarından organik madde alımı hizmeti sunan bir şehirde yaşamadığım için, yerel bir hizmet için para ödüyorum ve bunu tavsiye ediyorum.

Aboneliğe dayalı kompost toplama hizmetlerinin çoğu aynı şekilde çalışır: aylık bir ücret karşılığında size bir kova ve kapak sağlarlar. Kovayı artıklarla doldurursunuz ve teslim alma gününde onu ön verandanıza / basamaklarınıza / verandanıza koyarsınız. Kovanızı toplayıp size haftalık, iki haftada bir ya da aylık olarak yeni bir kova bırakıyorlar. Hurdalar daha sonra büyük ölçekte kompostlanıyor ve sonuçlar yerel çiftliklere veya toplumdaki insanlara satılıyor.

Her hizmetin ekleyebileceğiniz şeylerle ilgili farklı kuralları vardır, ancak çoğu yiyecek ve yiyecekle ilgili tüm öğeleri (et, kemik, süt ürünleri ve meyve çekirdekleri dahil) kovaya atmanıza izin verir. Ayrıca genellikle kahve filtreleri, pizza kutuları, ev bitkileri, BPI sertifikalı kompostlanabilir plastikler ve kağıt havluları da (üzerlerinde temizlik ürünleri olmayan) dahil edebilirsiniz. Tüm servisler sizden ürün etiketlerini çıkarmanızı ve zımba tellerini çay poşetlerinizden çıkarmanızı ister.

Teslim almamızı her iki salı gününe ayarladım. Bir kovadaki iki haftalık yiyecek kokar mı? Öyle. Buna yardımcı olmak için kovamızı kapağı sıkıca açık olacak şekilde dışarıda tutuyoruz. Gün boyunca artıkları doldurmak için tezgahın üzerinde bir teneke kutu bulunduruyorum ve teneke kutu dolduğunda veya kokmaya başladığında onu kovaya boşaltıyorum. Ayrıca eski yiyecekleri toplama gününden hemen önceye kadar buzdolabında saklıyorum.

Elbette bu hizmetler her yerde mevcut değildir ve aylık 20 ila 40 ABD Doları tutarında bir maliyeti vardır, dolayısıyla bu evrensel bir çözüm değildir. Ayda iki kez alım için 22 dolar ödüyorum ve maliyete zaman açısından bakıyorum: Kompost yığınını korumak için ayda iki saatten fazla zaman harcıyorum, yani emeğime saat başına 12 dolar değer veriyorsam, bu eyaletimin asgari ücretidir , maliyet buna değer.

Yılda iki kez “bedava” bir torba kompost almak ve yüzler çökmeye başladığında yıllık balkabağı fenerlerimizi bırakacak bir yere sahip olmak gibi küçük avantajları da seviyorum. En sonunda benim evimin yukarısındaki lavanta çiftliğine gidiyor. Bu benim avokado çukurum için sonsuza kadar çöplükte kapalı kalmaktan çok daha iyi bir son.

ABD’nin en büyük pazarlarındaki kompostlama hizmetlerinden bir örnek

Modern teknoloji, bu hizmetlerin daha fazla şehirde ortaya çıkmasını kolaylaştırıyor. Kayıt işlemi çevrimiçi olarak yapılır ve ödemelerin çoğu otomatiktir. Şoförüm, alım rotalarını optimize etmek, SMS hatırlatıcıları göndermek ve diğer müşteri hizmetleri işlevlerini yerine getirmek için Stop Suite uygulamasını kullandıklarını söyledi. Kompostlama çok eski olabilir ama bizim onu ​​yaratma şeklimiz yepyeni.

ABD’deki en büyük 20 metropol alanından dokuzunda belediye tarafından yürütülen kompost toplama programları mevcut veya mevcut olacak. Diğer on bir alanın her birinde en az bir topluluk kompostlama hizmeti mevcuttur. İşte bir liste:

• New Jersey: Garden State Kompostlaması, Mahalle Kompostu

• Chicago: WasteNot Kompostu, Kentsel Kanopi, Toplu Kaynak Kompostu

• Dallas: Geri Dönüşüm Devrimi, Kompostu Dönüştürün

• Houston: Ay Atışı Kompostu, Sıfır Atık Houston

• Washington DC: Kompost Ekibi, Kıdemli Kompost

• Philadelphia: Ana Kompost, Çember Kompostu, Bennett Kompostu

• Atlanta: Müthiş Possum Kompostlaması, Şimdi Kompostlama

• Miami: Yaşam Boyu Kompost, Yenilenebilir

• Phoenix: R.Şehir

• Detroit: Midtown Kompostlama, Hurda Topraklar

• Tampa: Suncoast Kompostu

• Albuquerque (kullandığım hizmet): Little Green Bucket